🌌 విశ్వం – విశేషంగా విస్తరించిన అర్థం 🌌
అనంతమైన ఈ విశ్వంలో… మనకు అర్థం కాని విషయాలే ఎక్కువ. అందుకే నేను చెబుతాను —
కనిపించని ఆధారం లేకుండానే భూమి తన అక్షం చుట్టూ తిరుగుతుందని, సూర్యుని చుట్టూ పరిభ్రమిస్తున్నదని అంగీకరించగలిగిన మనిషి,
ఈ లోకంలో నమ్మలేని నిజాలు లేవు —
నిజం అన్నదే ఒక విశ్వాసం మీద ఆధారపడి ఉంటుంది.
కొన్ని కోట్ల సంవత్సరాల క్రితం జరిగిన బిగ్ బ్యాంగ్ అనే విశ్ఫోటనం తర్వాత,
అణు కణాలు క్రమంగా పిండవుతూ
ఈ విశ్వం, ఆకాశగంగలు, నక్షత్రాలు, గ్రహాలు ఏర్పడ్డాయి.
అందులో మన సౌర వ్యవస్థ — ఒక చిన్న బిందువే.
ఆ కేంద్ర బిందువే సూర్యుడు,
ఆ చుట్టూ తిరుగుతున్న తొమ్మిది గ్రహాలలో మూడవది — భూమి.
భూమికి ఉపగ్రహం చంద్రుడు.
ఈ గుండ్రని భూమిపై పడుకొని
సూర్యుని చూస్తే పగలు, చంద్రుణ్ని చూస్తే రాత్రి అనే భావనలు మనవి.
చంద్రునితో పాటు వేల కోట్ల నక్షత్రాలు మన కళ్లకెదురుగా మెరుస్తూ కనిపిస్తున్నా,
అవి నిజంగా ఎంత దూరంలో ఉన్నాయో, ఎంత గొప్ప విశ్వాలు అవి కలిగి ఉన్నాయో మనం ఊహించలేకపోతున్నాం.
🌠 జీవం భూమి మీద మాత్రమేనా?
శాస్త్రవేత్తల అభిప్రాయం ప్రకారం,
ప్రస్తుతం జీవం ఉన్న ఏకైక గ్రహం — భూమి.
కానీ నా భావన వేరే...
జీవం ఇతర గ్రహాల మీద లేకూడదా?
మనకు కనిపించటం లేదు కాబట్టి,
అది లేదు అనుకోవడమేనా నిజానికి?
మనిషి శక్తివంతుడే కావచ్చు,
కానీ అతనికి లేని గుణాలు ఇతర జీవులకు ఉన్నాయి:
-
కుక్క ముందే ప్రమాదాన్ని పసిగడుతుంది
-
పాము చెవులు లేకపోయినా తరంగాల్ని గుర్తిస్తుంది
-
గబ్బిలం చీకట్లో చూడగలదు
-
పక్షి ఆకాశాన్ని దాటుతుంది!
ఇవన్నీ భూమిపై ఉండే జీవులే.
అయితే ఇతర గ్రహాల మీద ఉన్న జీవులు
మన sensory perception కంటే ఉన్నతంగా ఉండకపోతాయా?
వాళ్లు మనల్ని చూస్తూ ఆశ్చర్యపోతుండరా? అనే ప్రశ్న మనల్ని వెంటాడుతుంది.
🔬 మనము ఎవరి ల్యాబ్ లో ఉన్నామా?
ల్యాబ్‌లో మైక్రోస్కోప్ ద్వారా మేము బాక్టీరియా, వైరస్ లను చూస్తాం.
అవి మనం చూస్తున్నామన్న విషయాన్ని అర్థం చేసుకోలేవు.
అలాగే, మనిషి, భూమి, సౌరవ్యవస్థ అన్నీ
ఎవరో గొప్ప శక్తికి చెందిన ప్రయోగశాలలో భాగాలు కావచ్చు కదా?
మనల్ని గమనిస్తున్న ఆ శక్తే — మనం "దేవుడు" అని పిలుస్తున్న గోప్యమైన శక్తి కావచ్చు.
ఆ శక్తి, మన గమనాన్ని, అభివృద్ధిని, నాశనాన్ని
ల్యాబ్ డాక్యుమెంటేషన్ లాగానే గమనిస్తుండవచ్చు!
ఈ విశ్వంలో ల్యాబ్‌లెన్ని? పరిశోధకులెంత మంది? ఊహించలేము.
కానీ అది అబద్దం అని ఖాయం చెప్పలేం.
🌌 ముగింపు కాని సందేహం:
విశ్వం నిజమే – మనం మాత్రం ఓ భాగమే.
ఈ విశాల అంతరిక్షంలో,
ప్రతి ప్రశ్న – ఒక్క కొత్త సమాధానానికి మార్గం.
మన గర్వం – మన జ్ఞానం కాదు
మన ఆత్మవిశ్వాసం – మన పరిధికి మించినదిగా ఉండాలి.
ఎందుకంటే —
ఈ విశ్వం అంతా ఒక్క సత్యం చెబుతుంది:
ఒక గొర్రె – ఒక దేవుడు 🐑🙏
ఒక చిన్న గొర్రె, అడవిలోను పల్లె పొలాలలోను పరిగెత్తుతూనే ఉండేది. అయితే... భయంతో. ఎక్కడ పులి వస్తుందో, ఎక్కడ మానవుడు కత్తితో ఎదురవుతాడో అన్న ఆందోళనతో.
ఒక రోజు ఆవేదనతో, అంతులేని బాధతో దేవుడిని అడిగింది:
"దేవుడా... అడవిలో పులులు, సింహాలు, నక్కల నుంచి తప్పించుకున్నా… ఇప్పుడు ఈ మనుషులు నన్ను చంపి తింటున్నారు.
నీవు ఉన్నావా? ఉన్నావంటే చూస్తూ ఎందుకు ఊరకుంటావు?"
దేవుడు చిరునవ్వుతో స్పందించాడు:
"ముందు నన్ను దేవుడన్నావు.
తరువాత – ఒక్కో మతానికి వేరు వేరు దేవుళ్ళు సృష్టించారూ.
కాసేపట్లో – మా కులానికి మాత్రమే దేవుడు వేరని చెప్పారు.
కొన్నికులాలను – దేవుడు రానివ్వడు అన్నారు.
నన్ను సృష్టించిన వాళ్ళే – నన్ను తిట్టడం మొదలుపెట్టారు.
ఎవరి దేవుడు గొప్ప అని కొట్టుకుంటున్నారు.
కొంతమంది – నన్ను చేరుకునే మార్గంలోనే ప్రాణాలు కోల్పోతున్నారు.
కోరికలు కోరుకుంటారు – తీరకపోతే నన్నే తిట్టుతారు.
"ఇప్పుడు నువ్వూ నన్నే నిందిస్తున్నావు…
నిజం చెప్పాలంటే – ‘దేవుడు’ అనే భావనను మీరే సృష్టించారు,
మీరు పూజించారు,
మీరు కోరికలు పెట్టారు,
మీరు తీరనంటూ బాధపడుతున్నారు.
ఇప్పుడు నన్ను నమ్మకపోవడానికీ, తిట్టడానికీ కూడా మీరు సిద్ధంగా ఉన్నారు."
"నిజంగా దేవుడు ఉన్నాడు అంటే –
అతను ఒక్కనే,
మతానికి అతనికి సంబంధం లేదు,
కులం, జాతి అనే మాటలతో అతన్ని గడిపించలేరు.
అతనికి ఒక్క లక్ష్యం – జీవులందరికీ మంచి జరగాలి."
గొర్రె నిశ్శబ్దంగా నిల్చుంది.
దేవుడిని చూశాక – తనపై దండే వేయబోయిన మానవుని కన్నులలో కూడా కరుణ ఉందనిపించింది.
కథ ముగిసింది కాదు… ఆ గొర్రె జీవితం ప్రారంభమైంది.
మార్పు దేవుడిలో కాదు – మనలోనే కావాలి.
దేవుడు కోరిక తీర్చేవాడు కాదు – నీతి నడిపేవాడు.
రామాయణం – భారతం – భగవద్గీత
మానవ జీవనానికి మార్గదర్శకాలు
"సంభవామి యుగే యుగే" – ఇది కేవలం ఒక శ్లోకమో, భావమో కాదు.
ఇది ధర్మాన్ని కాపాడే మహాశక్తి యొక్క హామీ.
భారతీయుని నిత్యజీవితంలో రామాయణం ఉండకపోతే మాటే లేదు.
రాముని బాణానికి తిరుగులేదని అంటారు.
లక్ష్మణ రేఖ దాటకూడదని చెబుతారు.
సీత ఎదుర్కొన్న కష్టాలు, పీత అనుభవించిన బాధలు –
ఇవన్నీ నేటి స్త్రీ జీవితంలో ప్రతిరూపాలుగా నిలుస్తున్నాయి.
హనుమంతుడిలా – చెప్పినదానికంటే ఎక్కువ చేసి చూపే వ్యక్తిని మనం గర్వంగా గుర్తిస్తాం.
గుంపుగా ధైర్యంగా వచ్చిన వారిని వానరసైన్యంగా గుర్తిస్తాం.
ఏదైనా సాధ్యం కానిదనిపిస్తే – "అదేమైనా లంకలో ఉందా?" అంటాం!
అలాగే, భారతం మానవ చరిత్రలో అతి గొప్ప యుద్ధగ్రంథం మాత్రమే కాదు,
మనసుని, సంస్కారాన్ని, సమాజాన్ని ప్రభావితం చేసిన శాశ్వత మానవధర్మ శాస్త్రం.
జైలుకు వెళ్లినవారిని – శ్రీకృష్ణుడి జన్మస్థలమైన మథురతో పోలుస్తాం.
పద్మవ్యూహంలో చిక్కుకున్నట్టు అనుభవించే బాధితుని మనం అభిమన్యుతో పోలుస్తాం.
ఎవరైనా అడ్డుపడితే – సైందవుడిలా అడ్డుపడ్డాడంటాం.
భీష్ముడిలా మాటతప్పని వ్యక్తిని – గౌరవంతో చూస్తాం.
గొప్పలు చెప్పే వారిని – ఉత్తరకుమారుడిలా ప్రగల్భిస్తున్నాడంటాం.
దుర్యోధన, దుశ్శాసన, కీచకులను ఉదహరిస్తూ – మహిళలను వేధించే వారిపై తిరుగుబాటు కలుగుతుంది.
ఈ అన్ని ఉదాహరణలు – భారతీయ మానసిక నిర్మాణం ఎంతగా ఈ మహాగ్రంథాల వల్ల ప్రభావితమైందో చూపుతున్నాయి.
వీటి శక్తి మాటల్లో కాదు – జీవితంలోకి ప్రవేశించి, మనిషిని మారుస్తుంది.
మరి ఎందుకు రాయాల్సి వచ్చింది ఇదంతా?
ఎందుకంటే…
వేల ఏళ్లుగా భారతీయతపై దాడులు జరుగుతూనే ఉన్నాయి.
విదేశీయులు – రాముడి ప్రస్థానాన్ని "కథ" అని కొట్టిపారేశారు.
కృష్ణుడు "కల్పిత పాత్ర" అని చెబుతూనే – ద్వారకలో ఖనన కార్యక్రమాలు చేస్తున్నారు.
రామసేతువు "నలినీ కథ" అని మోసం చేస్తూనే – శాస్త్రీయంగా పరిశోధనలు చేస్తూ నిజాన్ని ఒప్పుకుంటున్నారు.
అనంత పద్మనాభ దేవాలయం – “భారతీయులు తెలివితక్కువ” అని ఆరోపించేవారు –
నాగబంధాన్ని తెరవలేని స్థితిలో నిలిచిపోయారు.
ఆయోధ్య మా దేశం అని ఓలి అంటాడు (నేపాల్ ప్రధాని).
లంక చైనాలో ఉంది అంటారు ఇంకొందరు.
ఇది సాధారణ అపోహ కాదు –
భారతీయ గర్వాన్ని దెబ్బతీయాలనే కుట్ర.
కానీ... నిజమైన విషాదం ఏమిటంటే...
వందల ఏళ్లుగా వివక్షకు గురైనవారు,
తమ మీద జరిగిన అణచివేతకు ప్రతీకారంగా,
భారత జ్ఞాన సంపద పట్ల ద్వేషంతో,
మతం మీద కోపంతో,
మన శ్రేష్ఠ గ్రంథాలను ఉపయోగించుకోవడంలో వెనుకపడిపోతున్నారు.
మళ్ళీ మోసపోతున్నారు.
రామాయణం, భారతం, భగవద్గీతలు ఎవరికోసం కాదు –
మానవాళికే జీవన మార్గదర్శకాలు.
వాటి విలువను గుర్తించి,
వాటి జ్ఞానాన్ని స్వీకరించగలిగితే –
భారతీయుడు మళ్లీ మేల్కొంటాడు.
విశ్వగురువుగా భారతదేశం మళ్లీ వెలుగుతుంది.
🎙️ దళితుడే అసలైన రాజు – కవితా రూపం 🎙️
రుమాలు కిరీటంగా మెరుస్తుంది,
చెమటే ఇప్పుడు సువాసనగా మారుతుంది.
ఒంటికి అంటిన మట్టే దుస్తులౌతుంది,
తన పనితనమే ఆయుధం, అవమానాలపై విజయ ధ్వజం!
చిరునవ్వు రాజసంగా వెలుగుతుంది,
ఊరి బయట – నిద్రలేని కాపలాదారుడై నిలుస్తాడు.
నిర్భయంగా, నిరుపయోగంగా కాదెప్పుడూ –
రాజ్యాల్ని మౌనంగా నడిపే అతనే…
దళితుడే అసలైన రాజు!
నీపై పరిపాలన చేసేవారు రాజులు కాదు,
నీ జీవన సత్యాన్ని అర్థం చేసుకోని యమరాజులు కాదు,
నీ వెంట నడిచే కాపలా దారులు కాదు —
నువ్వు చేస్తున్న ప్రతి పని, ప్రతి సేవే నీ అధికారం.
కమ్మరి అయినా, కుమ్మరి అయినా, వడ్రంగి అయినా,
అన్నీ అయినవాడు నీవే!
నిర్మాణానికి బునాదిగా నిలిచిన
దళితుడే అసలైన రాజు!
సహనంలో నీ శక్తి,
అణకువలో నీ గొప్పతనం,
భరించడంలో నీ బలం,
దినదినం తాటించడంలో నీ విజయం!
బాధను భరించటంలో నీ విప్లవ తత్వం,
భారత దేశపు సింహాసనాన్ని మోయగల గుండె నీదే,
తిన్నది కాక మిగిలినదాన్ని వృధా చేయని హృదయం నీదే,
కటిక చీకట్లో జీవించే వెలుగు నీవే.
చెరుపు నలిపిన ఈ భూమిని శుభ్రపరచే చేతులు నీవి,
పరిష్కారానికి మూలం నీవే,
ఈ భూమికి శక్తిని అందించే శిరోమణి నీవే –
దళితుడే అసలైన రాజు – భూమికే జీవ స్వరూపం నీవే!
అసలైన రాజు – ఒక దళితుడి గౌరవ గీతం
నిన్ను పాలించేది కేవలం రాజులు కాదు,
యమరాజులైనా నీ ధైర్యాన్నే చూస్తారు.
నీ చుట్టూ ఉన్న కాపలాదారులు కాదు,
నీ మనస్సే నిజమైన రాజధాని.
కమ్మరి, కుమ్మరి, వడ్రంగి, వేనా,
చేయని పని లేదు నీ చేతులు తెలియని.
అన్నీ అయినవాడు నీవే,
నిస్సహాయుల కోసం నిలబడినవాడే.
సహనంలో నీ శక్తి దాగుంది,
అణకువలో నీ మహత్యం మెరిసుతుంది.
భరించటంలో, బాధను మోసేటటంలో,
నీ హృదయం గగనాన్ని తాకుతుంది.
భారత భూమికి సింహాసనం ఎవరూ మోశారు అంటే,
దళితుడే... నిరవధికంగా మోస్తున్నాడు.
చలిలో, చీకటిలో, శూన్యంలో జీవించే నీ జీవితం,
నిన్ను పరిపూర్ణ మానవునిగా మార్చింది.
మిగిలిన అన్నం కూడా వృథా కాకుండా చూసే వాడు నీవే,
భూమిని శుభ్రంగా ఉంచే, తన జీవితాన్ని ధూళిలో కలిపే వాడు నీవే.
ఈ భూమికి నిజమైన రాజు ఎవడంటే,
దళితుడే అసలైన రాజు!
తిరుగుబాటు – ఒక జన విజ్ఞానం
తలచుకునే ప్రతి భయం నుంచే మొదలవుతుంది తిరుగుబాటు,
మూలమూలల లోపల కలిగే బాధ నుంచే చెలరేగుతుంది అగ్ని.
నిర్బంధించిన నొప్పి, నిస్సహాయతతో కూడిన కోపం,
చివరకి – మార్పు కోసం మెరిసే ఆశ... ఇవే దీని పునాది.
రాచరికపు తలంపులకు వ్యతిరేకంగా,
భూస్వామ్యవాదపు సంకెళ్లను ఛేదిస్తూ,
బానిసత్వం నుంచి విముక్తి కోసం
తిరుగుబాటు జ్వాలగా వెలిసింది.
🎶 తిరుగుబాటు జ్వాల – ఉద్యమ గీతం 🎶
పల్లవి:
తిరుగుబాటు జ్వాలలు రగులుతాయి – మన హృదయాల మధ్య!
బానిసత్వపు సంకెళ్లను ఛిద్రముచేయే నినాదం!
రాచరికం మాయమవుతుంది – మన పాదధ్వనుల నడకలో,
మార్పు కోసం పుట్టే గొంతులే మా గానం!
చరణం 1:
భయాన్ని మించిన ధైర్యమే మా ఆయుధం,
బాధల్లో పుట్టిన స్పూర్తినే మా శక్తి!
నొప్పిని తాగిన కోపమే మా సంకేతం,
ఆశతో ముందుకు నడిచే ఇది మా యాత్ర!
చరణం 2:
భూస్వామ్యవాదపు బంధాలను పగలగొడతాం,
అవమానపు గాలిగదులను వెలుగుతో నింపుతాం!
నిరంకుశతను నిలదీసే ప్రశ్నలమేం,
న్యాయం కోసం నలిగినా నిలిచే శక్తులమేం!
చరణం 3:
ఈ పాడిపాట్లలో నుంచే పుడుతుంది విప్లవం,
నిరుపేదల కళ్లల్లో మెరుస్తుంది వెలుగు.
మన గళమే మార్పు సైన్యం,
తలవంచని యుద్ధం ఇది – మన గీతం!
పల్లవి (పునరావృతం):
తిరుగుబాటు జ్వాలలు రగులుతాయి – మన హృదయాల మధ్య!
బానిసత్వపు సంకెళ్లను ఛిద్రముచేయే నినాదం!
రాచరికం మాయమవుతుంది – మన పాదధ్వనుల నడకలో,
మార్పు కోసం పుట్టే గొంతులే మా గానం!
🎵 ఉద్యమ గీతం – "మేం రాజులం!" 🎵
పల్లవి:
మేం రాజులం – మట్టిలో పుట్టి మేం మేం ఎదిగిన వాళ్లం,
అణగిపోతే అగ్నివ్వాల్లం – అడుగడుగునా తలపొగడాల్లం!
వాళ్ళ పాలనకి మేం బానిసలు కాదు,
ఇప్పుడే వినండి – మా నినాదం ఈ దేశపు రాగం!
చరణం 1:
కట్టు బట్టలతో కాక, కడలి చెమటతో మేము జీవించాం,
కర్రల నడక కాదు, న్యాయ మార్గమే మా పాదయాత్ర!
భూమి కోసం మేము రక్తం చెరిగాం,
కానీ మా గళం మాత్రం గగనాన్ని తాకింది!
చరణం 2:
పేదరికం మా ఊపిరైతే,
గౌరవం మా హక్కు – దాన్ని కోరే గళమే మా పాట!
సహనం మా శక్తి, బాధ మా నిత్యం,
సమానత్వం కోసం మా ఉద్యమం శాశ్వతం!
చరణం 3:
నీవు తినని అన్నం మేమే వండి పెడతాం,
నీవు నడిచే వీధిని మేమే శుభ్రం చేస్తాం,
కానీ నన్ను తక్కువగా చూడకు సోదరా,
ఈ దేశపు మూలం నేనే – ఈ దేశపు బలం నేనే!
పల్లవి (పునరావృతం):
మేం రాజులం – మట్టిలో పుట్టి మేం మేం ఎదిగిన వాళ్లం,
అణగిపోతే అగ్నివ్వాల్లం – అడుగడుగునా తలపొగడాల్లం!
వాళ్ళ పాలనకి మేం బానిసలు కాదు,
ఇప్పుడే వినండి – మా నినాదం ఈ దేశపు రాగం!
ఒక క్రైమ్ స్టోరీ
{రాముని నీతి – రాజధర్మ మార్గం,
న్యాయంతో పాలన, ప్రజలకూ పరిరక్షణం.
కృష్ణుని గీతా – జీవన మార్గదర్శనం,
ధర్మ యుద్ధానికి బోధన, కర్మలో శ్రద్ధ భక్తి సమర్పణం.
మహాత్మాగాంధీ శాంతి మార్గం,
అహింసతో పొందిన స్వాతంత్ర్యం.
రవీంద్రనాథ్ టాగోర్ రచనల వెలుగులో,
జీవితాన్ని కళలతో అలంకరించెను.
బుద్ధుని బోధనలూ, రామకృష్ణ పరమహంసుని సందేశాలూ,
జ్ఞానం, త్యాగం, ప్రేమతో మార్గం చూపెను.
స్వామి వివేకానంద ఆచరణలతో,
యువతకు స్పూర్తి, దేశానికి గౌరవం.
పెరియార్ రామస్వామి ఆశయాలతో,
సమత్వాన్ని సమాజంలో వెలిగించెను.
అబ్దుల్ కలాం మేధస్సుతో,
కలలతో దేశాన్ని దీపంలా చేసెను.
అన్నమయ్య కీర్తనలతో,
భక్తిరసాన్ని హరిలో పాడెను.
వేమన పద్యాలతో,
నీతి మార్గాన్ని జీవితానికి చూపెను.
శివాజీ కీర్తి విజయ రాగమే,
వీరత్వంతో దేశభక్తికి రూపమే.
మదర్ థెరిస్సా సేవ దృక్పథం,
కరుణతో మానవత్వ గీతం పాడెను.}
